تکنیک های رادیوگرافی مفصل شانه (بخش دوم)

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح نشان داده شوند :
• شواهدی مبنی بر کولیماسیون مناسب
• مفصل شانه
• سر بازو به صورت آزاد از زائده ی coracoid تصویر می شود
• مفصل بین سر بازو و حفره ی گلنوئید
• Acromion به صورت سوپرایمپوز شده بر روی بخش پشتی سر بازو
• بافت نرم و جزئیات ترابکولار استخوانی

نمای محوری بالایی پایینی

گیرنده تصویر

• 10*8 اینچ ( 24*18 سانتی متر ) یا 12*10 اینچ ( 30*24 سانتی متر ) ، بسته به میزان قرارگیری مفصل شانه در مرکز طولی قرار می گیرد .

وضعیت بیمار

• در انتهای تخت روی صندلی یا وسیله ای نشسته به صورتی که شانه ی تحت آزمایش به خوبی در بالای IR قرار بگیرد .

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• IR را در نزدیکی انتهای تخت و موازی محور طولی قرار دهید .
• از بیمار بخواهید به صورت نیمرخ در بالای IR باشد تا جایی که مفصل شانه در نقطه ی میانی IR قرار بگیرد .
• آرنج را در حالت استراحت روی تخت قرار دهید .
• آرنج بیمار را 10 درجه بچرخانید و کف دست را در حالت پرون بگذارید ( Fig . 5-34 ) .

• از بیمار بخواهید تا سر را به طرف شانه ی سالم بچرخاند .
• برای دستیابی به پوزیشن نیمرخ سر بازو ، هرگونه خم شدن بدن به جلو یا عقب را تنظیم کنید تا اپی کندیل های بازو در حالت عمود قرار بگیرند .
• حفاظ گنادها را قرار دهید.
• حالت تنفسی : حبس تنفس

اشعه ی مرکزی

• روی مفصل شانه 5 تا 15 درجه به طرف آرنج زاویه دهید ؛ اگر بیمار نمی تواند شانه اش را در بالای IR به حالت صاف قرار دهد به زاویه ی بزرگتری نیاز است .

ساختمان های نشان داده شده

• یک تصویر محوری بالایی پایینی ارتباط مفصلی بین انتهای پروگزیمال بازو و حفره گلنوئید را نشان می دهد ( Fig . 5-35 ) . مفصل AC ، بخش خارجی زائده ی coracoid و نقطه ی اتصال ماهیچه ی subscapularis ( روی بدنه ی کتف ) و ماهیچه ی teres minor ( در مرز پایینی زیر بغل ) نشان داده می شوند .

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند :
• شواهدی مبنی بر کولیماسیون مناسب
• مفصل scapulohumeral ( در بیماران با انعطاف پذیری کم باز نیست )
• زائده ی coracoid در بالای ترقوه تصویر می شود
• توبرکل کوچکتر در تصویر
• مفصل AC در میان سر بازو
• بافت نرم زیربغل به همراه جزئیات ترابکولار استخوانی

متد Y در اسکاپولا

نمای مایل جلویی (PA Oblique )

پوزیشن RAO یا LAO

اسم این نما که توسط رابین ات ال۱ ، ارائه شده ، به علت شکل ظاهری اسکاپولا انتخاب شده است . تنه اسکاپولا قسمت عمودی Y و زوائد آکرومیون و کوراکوئید شاخ های فوقانی آن را تشکیل می دهند . این پروجکشن برای ارزیابی دررفتگی های شانه کاربرد دارد .

گیرنده ی تصویر

• 12*10 اینچ ( 30*24 سانتی متر ) طولی

وضعیت بیمار

• بیمار را در پوزیشن ایستاده یا خوابیده رادیوگرافی کنید ؛ پوزیشن ایستاده ترجیح داده می شود .
• زمانیکه بیمار بشدت آسیب دیده و خوابیده است ،پوزیشن ابلیک قدامی را به ابلیک خلفی تغییر دهید .در این پوزیشن نیازی نیست که بیمار روی شانه آسیب دیده بخوابد .

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• سطح قدامی شانه در مقابل بوکی استند مورد بررسی قرار گیرد .
• بیمار را چرخش دهید بطوریکه سطح مید کرونال نسبت به IR زاویه 45_60 درجه را تشکیل دهد .پوزیشن بازو مهم نیست زیرا تغییری در ارتباط سر هومروس نسبت به حفره گلنویید ایجار نمی کند . (تصویر 36_5) اسکاپولا را لمس کنید و سطح صاف آن را عمود بر IR قرار دهید . مطابق با جانسون ات ال^۱ اینکار با جهت گیری سطح به طرف زاویه فوقانی اسکاپولا و نوک زائده ی آکرومیون ، عمود بر IR انجام می شود .

• مرکز IR را در سطح مفصل اسکاپولوهومرال قرار دهید .
• گناد ها را با شیلد محافظت کنید .
• تنفس : نگه داشته شود .

فیلتر جبرانی

استفاده از فیلتر جبرانی با طراحی خاص برای شانه که boomerang نام دارد به علت تعداد زیادی پرتوی اولیه که با IR برخورد می کند باعث افزایش کیفیت تصویر می شود . این فیلتر ها خصوصا در زمان استفاده از سیستم تصویربرداری دیجیتال (CR یا DR ) در این پروجکشن مفید می باشند .

تصویر 5-37: نمای مایل جلویی مفصل شانه . به جزئیات وای ویو اسکاپولا توجه کنید – تنه ، زائده آکرومیون و کوراکوئيد.

تصویر 5-38: مایل جلویی مفصل شانه نشان دهنده ی دررفتگی قدامی ( سر هومروس در زیر زائده کوراکوئید تصویر شده )

تصویر 5_39: نمای رخ شانه ( بیمار تصویر 5-38)

تصویر 5_36: A.نمای مایل جلویی مفصل شانه . B. چشم انداز از تیوب اشعهXنشان دهنده ی قرارگیری اسکاپولا در وضعیت نیمرخ واقعی c.تصویر از بالا به پایین نشان دهنده ی لندمارک های استفاده شده برای جهت گیری مناسب تنه اسکاپولا .

تصویر 5-37: نمای مایل جلویی مفصل شانه . به جزئیات وای ویو اسکاپولا توجه کنید – تنه ، زائده آکرومیون و کوراکوئيد.

تصویر 5-38: مایل جلویی مفصل شانه نشان دهنده ی دررفتگی قدامی ( سر هومروس در زیر زائده کوراکوئید تصویر شده )

تصویر 5_39: نمای رخ شانه ( بیمار تصویر 5-38)

اشعه مرکزی

•عمود بر مفصل اسکاپولوهومرال (جدول 5-3)

کولیماسیون

•به طول 12 اینچ ازسایه جانبی .

ساختمان های نشان داده شده

• y ویو در اسکاپولا در نمای اوبلیک شانه قابل مشاهده است . در یک شانه نرمال سر هومروس مستقیما روی محل اتصال y سوپرایمپوز می شود ( تصویر 5_37). در دررفتگی های قدامی ( ساب کوراکوئید ) ، سر هومروس زیر زائده کوراکوئید قرار می گیرد (تصویر 5_38). در دررفتگی های خلفی ( ساب آکرومیال ) ، زیر زائده آکرومیون تصویر می شود .یک پروجکشن AP از شانه برای مقایسه نشان داده شده است ( تصویر 5-39) .

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح نشان داده شوند :
  • کولیماسیون مناسب
  • سوپرایمپوز سر هومروس و حفره گلنوئید
  • سوپرایمپوز شفت هومروس و تنه ی اسکاپولا
  • عدم سوپرایمپوز تنه ی اسکاپولا روی استخوان قفسه سینه
  • آکرومیون بصورت لترال و بدون سوپرایمپوز تصویر شود .
  • کوراکوئید در صورت امکان سوپرایمپوز یا زیر کلاویکل تصویر شود .
  • اسکاپولا در نمای لترال وبا نیمرخ و حاشیه ی مهره ها سوپرایمپوز شود .
  • جزئیات بافت نرم و ترابکولار استخوانی

“قوس” سوپرااسپایناتوس

نمای تانژانسیل

متد نییر

پوزیشن RAO یا LAO

این پوزیشن رادیوگرافی برای نشان دادن قوس کوراکوآکرومیال به صورت مماس برای تشخیص اختلال در شانه مفید است . تصویر تانژانسیل با قرار دادن پرتو ایکس زیر آکرومیون و مفصلAC بدست می آید،که حاشیه فوقانی قوس کوراکو آکرومیال را مشخص می کند.

گیرنده تصویر

• 8*10اینچ( 18*24cm )یا( 10*12 اینچ) (24*30cm)به صورت طولی ، بستگی به شرایط دارد .

وضعیت بیمار

• بیمار به حالت نشسته یا ایستاده در مقابل بوکی استند قرار می گیرد .

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• شانه ی مورد نظر بیمار در مرکز و در تماس وبا IR ، و سمت مقابل را نسبت به IR چرخش دهید . قسمت مسطح شانه ی آسیب دیده را لمس کنید و آن را عمود بر IR قرار دهید . زاویه مایل بودن بیمار ، بسته به بیمار متفاوت است . زاویه ی متوسط از چرخش بیمار نسبت به سطح IR از 45 تا 60 درجه متفاوت است .( تصویر 5_3)
• بازوی بیمار در کنار او قرار می گیرد .
• گناد محافظت شود .
• تنفس : نگه داشته شود .

اشعه مرکزی

• 10 تا 15 درجه به طرف پا ، به طرف سطح فوقانی سر هومروس وارد شود . ( جدول 5_3 را نگاه کنید )

ساختمان های نشان داده شده

• تصویر مماس خروجی، سطح خلفی آکرومیون و مفصل AC که نشان دهنده ی حاشیه ی فوقانی قوس کوراکوآکرومیال را نشان می دهد . (تصاویر 5_41 ,5_42)

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح نشان داده شوند :
  • کولیماسیون مناسب
  • سر هومروس زیر مفصل AC تصویر شود .
  • سر هومروس و مفصل AC با جزئیات استخوانی
  • بازو و تنه ی اسکاپولا، عموما موازی هم
  • جزئیات بافت نرم و ترابکول استخوانی

نمای AP محوری

گیرنده تصویر

• 10*8 اینچ ( 24*18 سانتی متر ) یا 12*10 اینچ ( 30*24 سانتی متر ) عرضی ، بسته به در دسترس بودن .

وضعیت بیمار

• بیمار در حالت ایستاده یا خوابیده سوپاین قرار بگیرد

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• مرکز مفصل scapulohumeral شانه ی مورد آزمایش در خط میانی گرید قرار بگیرد ( Fig.5-43 )

• حفاظ گنادها را قرار دهید.
• وضعیت تنفسی : حبس تنفس

اشعه ی مرکزی

• اشعه را روی مفصل scapulohumeral ، 35 درجه به طرف سر زاویه دهید.

ساختمان های نشان داده شده

این تصویر محوری ارتباط بین سر بازو و حفره گلنوئید را نشان می دهد که در تشخیص دررفتگی خلفی مفید است ( Fig . 5-44 ) .

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند :
• شواهدی مبنی بر کولیماسیون مناسب
• مفصل scapulohumeral
• پروگزیمال بازو
• ترقوه در بالای زاویه ی فوقانی کتف تصویر می شود
• بافت نرم و جزئیات ترابکولار استخوانی

پروگزیمال بازو

نمای AP محوری

متد STRYKER NOTCH

دررفتگی های قدامی مکرر شانه در نتیجه ی نقص های پشتی است که بخش posterolateral سر بازو را درگیر می کند . نقوص such ، که نقوص Hill-sachs نامیده می شود اغلب با استفاده از پوزیشن های رایج رادیوگرافیک دیده نمی شود . Hall et al ، نمای notch را از ایده های بیان شده توسط توسط stryker ارائه داد . تا برای نشان دادن نقص بازو مفید واقع شود .

وضعیت بیمار

• بیمار را روی تخت رادیوگرافیک در حالت سوپاین قرار دهید .

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• زائده ی coracoid شانه ی آسیب دیده را در مرکز تخت قرار دهید . از بیمار بخواهید تا بازو را کمی بیشتر از 90 درجه خم کرده و کف دست را روی سر قرار دهد به طوریکه انگشتان در حالت استراحت روی سر قرار بگیرئد . ( این پوزیشن دست بازو را درچرخش داخلی خفیفی قرار می دهد ) بدنه ی بازو را طوری تنظیم کنید که به صورت عمود و موازی صفحه ی midsag بدن قرار بگیرد ( Fig . 5-45 ) .

• حفاظ گنادها را قرار دهید.
• وضعیت تنفسی : حبس تنفس

اشعه ی مرکزی

• زاویه 10 درجه به طرف سر از زائده ی coracoid وارد شود .

ساختمان های نشان داده شده

• در نتیجه ی این تصویر بخش های posterosuperior و posterolateral سر بازو نشان داده می شود ( Figs . 5-46 & 5-47 ) .

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح نشان داده شوند
• شواهدی مبنی بر کولیماسیون مناسب
• روی هم افتادگی زائده ی coracoid و ترقوه
• بخش posterolateral سر بازو در تصویر
• محور طولی بازو هم راستا با محور طولی بدن بیمار
• بافت نرم و جزئیات ترابکولار استخوانی سر بازو

حفره ی گلنوئید

نمای AP AXIAL OBLIQUE

متد GARTH

پوزیشن RPO یا LPO

این نما برای بررسی ترومای حاد شانه و برای ارزیابی دررفتگی های خلفی scapulohumeral ، شکستگی های گلنوئید ، ضایعات Hill-sachs و کلسیفیکاسیون های بافت نرم پیشنهاد می شود .

گیرنده ی تصویر

• 12*10 اینچ ( 30*24 سانتی متر )

وضعیت بیمار

• بیمار را در حالت سوپاین ، نشسته یا ایستاده قرار دهید .

Fig . 5-48 . A . AP ابلیک محوری . متد GARTH . پوزیشن RPO . به زاویه ی 45 درجه ی اشعه ی مرکزی توجه کنید . B . نمای بالای همان پوزیشن A به زاویه ی 45 درجه ی پوزیشن بیمار دقت کنید .

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• مفصل glenohumeral را در مرکز IR قرار دهید .
• بدن را حدود 45 درجه به طرف سمت آسیب دیده بچرخانید.
• سطح پشتی سمت آسیب دیده را در نزدیکترین حالت به IR قرار دهید .
• آرنج آسیب دیده را خم کرده و بازو را درمقابل قفسه ی سینه قرر دهید .
• حفاظ گنادها را قرار دهید.
• وضعیت تنفسی : حبس تنفس

اشعه ی مرکزی

• اشعه را 45 درجه به طرف پا زاویه دهید طوریکه از مفصل scapulohumeral بگذرد .

ساختمان های نشان داده شده

• مفصل scapulohumeral ، سر بازو ، زائده ی coracoid و سر و گردن کتف نشان داده می شوند .

Fig . 5-49 . A . AP ابلیک محوری . متد GARTH . نشان دهنده ی دررفتگی قدامی پروگزیمال بازو . سر بازو در پایین زائده ی coracoid تصویر می شود . یک ظاهر متداول با دررفتگی قدامی .

شیار بین توبرکل ها ( bicipital )

نمای تانژانسیل

متد تعدیل شده ی FISK

انواع مختلفی لز تصاویر تعدیل شده ی شیار بین توبرکلها ( bicipital ) وجود دارد . در همه ی آن ها اشعه ی مرکزی طوری تنظیم می شود تا مماس بر شیار بین کندیلی باشد ، که روی سطح قدامی بازو است . سر تیوب اشعه ی X ممکن است عملکرد این آزمایش را محدود کند . بعضی از واحد ها ی رادیوگرافیک کولیماسیون های بزرگ یا دستی یا هر دو را دارند ، که انعطاف پذیری این پوزیشن را محدود می کند . یک واحد رادیوگرافیک موبایلی ممکن است برای کاهش این مشکل استفاده شود .

گیرنده تصویر

• 10*8 اینچ (24*18سانتی متر ) یا 12*10 اینچ ( 30*24 سانتی متر ) بستگی به میزان دسترسی

وضعیت بیمار

• بیمار در حالت سوپاین ، نشسته یا ایستاده قرار دهید .
• برای بهبود مرکز ، چانه را بکشید یا سر را به دور از طرف آسیب دیده بچرخانید.

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• وقتی بیمار در حالت سوپاین است سطح قدامی شانه را لمس کنید تا شیار بین توبرکل را پیدا کنید
• وقتی دست بیمار در حالت سوپاین قرار گرفت IR را در مقابل سطح بالایی شانه قرار هید و آن را بی حرکت کنید . مطابق Fig.5-50

• حفاظ گنادها را قرار دهید.
• وضعیت تنفسی : حبس تنفس

متد تعدیل شده ی fisk در ابتدا این پوزیشن را در حالتی که بیمار در انتهای تخت رادیوگرافیک ایستاده است توضیح داد . این نما به OID بزرگتر احتیاج دارد . تکنیک fisk طبق مراحل زیر انجام می شود :

• از بیمار بخواهید آرنج خود را خم کرده و به اندازه ی کافی دور قرار بگیرد تا سطح پشتی ساعد در تماس با تخت باشد . مطابق با تصویر Fig . 5-51 . بیمار IR را نگه می دارد .
• برای محافظت از اشعه برای کاهش اسکتر برگشتی از ساعد به IR شیلد سربی بین سطح پشتی IR و ساعد قرار می گیرد .
• در زیر دست کیسه شنی قرار دهید تا IR افقی قرار گیرد .
• در صورت نیاز از بیمار بخواهید به جلو یا عقب تکیه دهد تا با زاویه ی 10 تا 15 درجه نسبت به بازوی عمودی قرار بگیرد .

اشعه ی مرکزی

• برای پوزیشن سوپاین با زاویه ی 10 تا 15 درجه به طرف عقب ( از حالت افقی به سمت پایین ) به طرف محور طولی بازو

تعدیل شده ی fisk

• عمود بر IR وقتی بیمار به جلو تکیه داده و بازوی عمودی 10 تا 15 درجه زاویه می گیرد ( Fig . 5-51 )

محدود سازی

• 4*4 اینچ ( 10*10 سانتی متر ) روی کولیماتور تنظیم کنید .

ساختمان های نشان داده شده

تصویر تانژانسیل از شیار بین توبرکلی جدای از سوپرایمپوز شدن توسط ساختارهای اطراف شانه

( Figs . 5-52& 5-53 )

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند :
• شواهدی مبنی بر کولیماسیون مناسب
• شیار بین توبرکلی در تصویر
• بافت های نرم و جزئیات ترابکولار استخوانی سر بازو

 

نما ی AP

دوطرفه

متد PEARSON

گیرنده تصویر

• 17*14 اینچ ( 43*35 سانتی متر ) یا دوتا 10*8 اینچ ( 24*18 سانتی متر ) یا دوتا 12*10 اینچ ( 30*24 سانتی متر ) متناسب با بیمار می باشد .

SID : 72 اینچ ( 183 سانتی متر ) . SID بزرگتر بزرگنمایی را کاهش می دهد ، تا بتواند هر دو مفصل را روی یک تصویر بگنجاند . این کار همچنین به هم ریختگی فضای مفصلی که در نتیجه ی واگرایی اشعه ی مرکزی ایجاد می شود را کاهش می دهد .

وضعیت بیمار

• بدن بیمار را در حالت ایستاده قرار دهید چه خود نشسته باشد چه ایستاده ، زیرا دررفتگی مفصل AC در حالت خوابیده کمتر به نظر می آید . این پوزیشن دهی به آسانی در نمای PA اصلاح می شود .

وضعیت ناحیه مورد بررسی

• بیمار را در حالت ایستاده در مقابل گرید عمودی قرار دهید و ارتفاع IR را طوری تنظیم کنید که نقطه ی میانی آن هم سطح با مفاصل AC قرار بگیرد . (54- Fig . 5) .

• خط میانی بدن را هم مرکز با خط میانی گرید قرار بگیرد .
• اطمینان حاصل کنید که وزن بدن به طور مساوی روی هر دوپا پخش شده تا از چرخش بدن جلوگیری شود .
• به هر دو دست بیمار وزنه ای را بیاویزید ، شانه ها را در سطح افق تنظیم کنید . مهم است که وزنه آویزان باشد و با دست نگه داشته نشود .
• دو اکسپوز انجام دهید : اول وقتی بیمار بدون وزنه ایستاده و دومی وقتی که بیمار وزنه های مساوی دارد . ( 5 تا 10 پوند ) .
• بعد از اکسپوز اول ف وزنه را به آرامی به وسیله ی باند یا نوار روی مچ بیمار قرار دهید .
• بهتر است به شانه ی آسیب دیده چیزی نیندازید ( برای جلوگیری از خستگی ) .
• از نگه داشتن وزنه به وسیله ی دست ها خودداری شود ؛ زیرا انقباض ماهیچه های شانه جداشدگی کم مفصل AC از هم را کاهش می دهد .
• حفاظ گنادها ؛ همچنین باید اشعه محدود شود زیرا غده ی تیروئید تحت تابش اشعه ی اولیه قرار می گیرد .
• وضعیت تنفسی : حبس تنفس

اشعه ی مرکزی

• عمود بر خط مرکزی بدن در سطح مفاصل AC برای یک نما ؛ روی هر مفصل AC جداگانه جهت داده می شود در حالیکه در بیماران با شانه های پهن برای هر شانه دو اکسپوز ضروری است .

محدود سازی

• تک نما : 8*6 اینچ ( 20*15 سانتی متر ) ( 2 اینچ ( 5 سانتی متر ) کمتر از سایز IR ) )
• دو نما : 17*6 اینچ ( 43*15 سانتی متر )

ساختمان های نشان داده شده

• تصویر دو طرفه از مفاصل AC نشان داده می شود ( Figs. 5-56 & 5-57 ) . این نما برای نشان دادن دررفتگی ها ، جدایی و عملکرد مفاصل استفاده می شود .

معیارارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند :
• شواهدی مبنی بر کولیماسیون مناسب
• مفاصل AC همراه با کمی بافت نرم و بدون دانسیته ی اضافی
• هر دو مفصل AC ، با و بدون وزنه که شامل یک یا دو تصویر رادیوگرافیک می شود
• بدون چرخش یا تکیه دادن بیمار
• لندمارک های راست یا چپ ، یا با و بدون وزنه بودن
• جدایی مفصل AC ، اگر وجود داشته باشد به وضوح در تصویر با وزنه مشاهده می شود

نمای AP محوری

متد ALEXANDER

Alexander نماهای AP و PA آگزیال ابلیک را در مواردی که مشکوک به سرخوردگی یا دررفتگی مفصل AC پیشنهاد داد . هر طرف جداگانه آزمایش می شود .

گیرنده تصویر

• 10*8 اینچ ( 24*18 سانتی متر ) یا 12*10 اینچ ( 30*24 سانتی متر ) طولی . بسته به میزان دسترسی .

وضعیت بیمار

• بدن بیمار در حالت ایستاده باشد ؛ چه ایستاده باشد چه نشسته

وضعیت ناحیه مورد بررسی

 

• از بیمار بخواهید تا پشت به گرید عمودی باشد چه نشسته باشد چه ایستاده.
• شانه ی آسیب دیده را در مرکز گرید قرار دهید.
• ارتفاع IR را طوری تنظیم کنید تا نقطه ی میانی فیلم در سطح مفصل AC قرار بگیرد.
• پوزیشن بیمار را طوری تنظیم کنید تا زائده ی coracoid در مرکز IR قرار بگیرد ( Fig.5-58 ) .
• حفاظ گنادها را قرار دهید.
• وضعیت تنفسی : حبس تنفس

اشعه ی مرکزی

• اشعه 15 درجه به طرف سر روی زائده ی coracoid تابانده می شود ( Fig.5-59 ) . این زاویه دهی باعث می شود تا مفصل AC در بالای acromion تصویر شود .

ساختمان های نشان داده شده

در نتیجه ی این تصویر مفصل AC در مقایسه با نمای AP کمی بالاتر تصویر می شود ( Fig.5-60 ) .

معیار ارزیابی

• موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند :
• شواهدی مبنی بر کولیماسیون مناسب
• مفصل AC و ترقوه در بالای acromion تصویر می شود .
• مفصل AC همراه با مقداری بافت نرم

تکنیک های رادیوگرافی کف پا: در این نوشته تمامی تکنیک های رادیوگرافی کف پا از روی اطلس مریل ترجمه و ارائه شده است.

این نوشته از روی اطلس مریل ویرایش ۱۳ توسط جمعی از دانشجویان علوم پزشکی به زبان فارسی بطور اختصاصی برای وبسایت گالنی ترجمه شده است. دسترسی برای عموم رایگان است. استفاده از مطالب با ذکر منبع و آدرس اینترنتی Galleny.com بلامانع است. هرگونه استفاده تجاری از این ترجمه ها منع می شود.

مترجم: مریم لطف اللهی/ مریم تویسرکانی