وبلاگ

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن
تکنیک های رادیوگرافی تکنیکهای تصویربرداری

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

مفصل هیپ نمای AP

 

گیرنده تصویر:

12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت طولی

 

موقعیت بیمار: 

بیمار در وضعیت سوپاین قرار بگیرد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی:

• لگن بیمار را در موقعیتی تنظیم شود که هیچ گونه چرخشی نداشته باشد.این موقعیت به واسطه قرارگیری مساوی فاصله بین ASIS هر دو طرف و تخت به دست می آید (Figs. 7-29 , 7-30).
• بازوهای بیمار در وضعیت راحتی قرار بگیرد.
• اندام تحتانی و پا را تقریبا به اندازه 15 تا 20 درجه به سمت داخل بچرخانید تا گردن فمور موازی با سطح IR قرار بگیرد مگر اینکه ممنوعیت داشته باشد یا وضعیت دیگری مورد نظر باشد.
• از یک نگهدارنده در زیر زانو و کیسه شنی در کنار مچ پا استفاده شود .این کار باعث می شود بیمار وضعیت مورد نظر را راحت تر حفظ کند.
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

 

اشعه مرکزی

• عمود بر گردن فمور اشعه مرکزی تقریبا 2.5 اینچ (6.4 سانتیمتر) پایین خط عمود به وسط خط بین ASIS و سمفیز پوبیس (Fig. 7-30, B).
• مرکز گیرنده تصویر را با اشعه مرکزی منطبق کنید.
• اگر نیاز است تا تمامی ابزار ارتو\دی به کار رفته در عضو در یک تصویر دیده شود تنظیمات لازم از نظر گیرنده تصویر یا نقطه تابش را انجام دهید.

تکنیک های تصویربرداری مفصل لگن

 

محدودسازی

• کولیماتور را به اندازه 12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) تنظیم کنید.

تکنیک تصویربردای مفصل لگن

 

ساختمان های مورد نمایش

تصویر بدست آمده سر گردن تروکانتر ها و 3/1 پروگزیمال تنه فمور را نشان می دهد (Fig. 7-31). در تصاویر اولیه برای ضایعه مفصل هیپ خواه ناشی از تروما باشد یا پاتولوژیک نمای AP غالبا با استفاده از یک گیرنده تصویر بزرگ که تمام لگن و قسمت فوقانی فمور را در بر بگیرد انجام می گیرد. آزمون های بعدی می تواند به ناحیه آسیب دیده محدود شود.

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• نواحی از استخوان های ایلیوم و پوبیس که سمفیز پوبیس را تشکیل می دهند.
• مفصل هیپ
• 3/1 پروگزیمال فمور
• سر فمور در داخل استابولوم دیده شود.
• تمام طول محور گردن فمور بدون هیچ گونه کوتاه شدگی
• تروکانتر بزرگ در تصویر باشد.
• تروکانتر کوچک معمولا نباید در لبه داخلی فمور دیده شود یا اینکه فقط مقدار بسیار کوچکی از تروکانتر دیده شود.
• هرگونه ابزار ارتوپدی به طور کامل
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات
نکته: در بیماران ترومایی که شدت آسیب وسیع است و نمیتوان بیمار را روی تخت رادیوگرافی منتقل کرد معمولا تصویر برداری بر روی برانکارد یا تخت بیمار انجام می شود.بعد از اینکه موقیعت تثبیت شد یک دستیار در هر طرف بیمار قرار می گیرد تا بیمار را با ملحفه مقداری بلند کنند تا بتوان گیرنده را در زیر لگن بیمار قرار داد و نفر سوم اندام آسیب دیده را نگه می دارد. هرگونه کنترل ضروری برای اندام باید توسط پزشک انجام گیرد.

نمای رخ رادیوگرافی لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

 

مفصل هیپ نمای lateral
Mediolateral
LAUENSTEIN AND HICKEY METHODS

نکته: انجام این آزمون برای بیماران با احتمال شکستگی و یا مشکل پاتولوژیکی ممنوع است.

روش LAUENSTEIN AND HICKEY به منظور نمایش مفصل هیپ و ارتباط بین گردن فمور با استابولوم استفاده می شود. این وضعیت مشابه روش modified Cleaves که قبلا توصیف شد می باشد.

 

گیرنده تصویر:

12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت عرضی

 

موقعیت بیمار:

• از وضعیت سوپاین بیمار به آرامی به طرف سمت آسیب دیده می چرخد تا در حالت ابیلک قرار بگیرد. درجه ابلیک شدن بستگی به توانیی بیمار در دور کردن ساق پا از بدن وی دارد.
موقعیت قسمت مورد بررسی
• وضعیت بدن بیمار را طوری تنظیم کنید تا مفصل هیپ آسیب دیده در مرکز گیرنده تصویر قرار بگیرد.
• از بیمار بخواهید تا زانوی سمت آسیب دیده را مقداری خم کند و استخوان فمور را طوری تنظیم کند که زاویه 90 درجه با مفصل هیپ داشته باشد.
• تنه استخوان فمور آسیب دیده موازی با تخت قرار گیرد.
• اندام طرف مخالف را کشیده و از نگهدارنده در زیر زانو و در سطح مفصل هیپ استفاده کنید.
• لگن بیمار را به اندازه مورد نیاز که استخوان فمور در وضعیت مناسب قرار گیرد چرخانید تا از روی هم افتادگی و سوپرایمپوز شدن سمت موردنظر جلوگیری شود (Fig. 7-32).
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

 

اشعه مرکزی

• عمود بر مفصل هیپ به طوریکه بر وسط خط واصل بین ASIS و سمفیزپوبیس در روش Lauenstein (Fig. 7-33) و20-25 درجه زاویه به سمت سر و 1 اینچ (2.5 سانتی متر) پایین تر برای روش Hickey (Fig. 7-34) می تابد.
• مرکز گیرنده تصویر را با اشعه مرکزی منطبق کنید.

 

محدودسازی

• کولیماتور را به اندازه 12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) تنظیم کنید.
ساختمان های مورد نمایش
تصویر بدست آمده نمای lateral مفصل هیپ شامل استابولوم انتهای پروگزیمال فمور و ارتباط بین سر فمور و استابولوم را نمایش می دهد ( Figs. 7-33 and 7-34).

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• مفصل هیپ در مرکز تصویر
• مفصل هیپ استابولوم و سر فمور
• گردن فمور که با تروکانتر بزرگ هم پوشانی دارد در روش Lauenstein
• با زاویه گیری به سمت سر در روش Hickey گردن فمور بدون روی هم افتادگی
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

 

مفصل هیپ
نمای AXIOLATERAL
روش DANELIUS-MILLER

این نما اغلب نمای cross table یا surgical-lateral نامگذاری می شود.

 

گیرنده تصویر:

12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت طولی یا کاست گرید دار 12*10 اینچ (30*25 سانتی متر) .

 

موقعیت بیمار

• بیمار در وضعیت سوپاین قرار بگیرد.

موقعیت قسمت مورد بررسی

• هنگام بررسی یک بیمار لاغر و یا بیماری که بر روی یک تخت نرم دراز کشیده است لگن بیمار را با استفاده از یک بالشت سفت و یا ملحفه های تا خورده به مقدار کافی بالا ببرید تا برجسته ترین نقطه تروکانتر بزرگ در وسط گیرنده تصویر قرار گیرد. نگهدارنده نباید از سطح نیمرخ بدن بالتر قرار بگیرد طوریکه باعث قرارگیری نا مناسب گیرنده تصویر شود.
• زمانیکه لگن بالا آورده شد اندام آسیب دیده را در سطح مفصل هیپ به وسیله بالشت سفت یا ملحفه های تا خورده حمایت کنید.
• زانو و مفصل هیپ سمت مخالف را خم کنید تا استخوان فمور در وضعیت عمودی قرار گیرد.
• ساق پای طرف مخالف را بر روی یک نگهدارنده راحت قرار دهید تا در مسیر تابش اشعه قرار نگیرد. ابزار و ملزومات اختصاصی برای این کار در دسترس است. پای بیمار را بر روی تیوپ اشعه و یا کولیماتور قرار ندهید.
• لگن بیمار را طوری تنظیم کنید که چرخشی نداشته باشد (Figs. 7-35 and 7-36).
• غیر از موارد منع شده پاشنه پا را محمک نگه داشته و اندام تحتانی سمت آسیب دیده را 15 تا 20 درجه به سمت داخل بچرخانید. در صورت نیاز می توان از کیسه شنی برای ثبات این وضیت استفاده کرد و یک نگهدارنده کوچک زیر زانو قرار داد. هرگونه حرکت اضافی برای بیماران با شکستگی درمان نشده باید توسط پزشک انجام شود.

 

موقعیت گیرنده تصویر

• گیرنده تصویر را به صورت عمودی به طوریکه لبه فوقانی آن در حد چین بافت نرم بالای کرست ایلیاک باشد قرار دهید.
• گیرنده تصویر را نسبت به بدن زاویه دهید تا دقیقا موازی با محور طولی گردن فمور قرار بگیرد.
• گیرنده تصویر را توسط کیسه شنی یا نگهدارنده عمودی IR در این وضعیت حمایت کنید.این ها روش های ترجیح داده شده هستند. به طور جایگزین می توان از بیمار خواست تا گیرنده تصویر را در این موقعیت با دست نگه دارد.
• دقت کنید گرید را به طور عمودی وضعیت دهید به طوریکه تیغه های آن به شکل افقی قرار داشته باشند.
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

 

اشعه مرکزی

• اشعه مرکزی عمود بر محور طولی گردن فمور می تابد. اشعه مرکزی بر کشاله ران در نقطه میانی بین سطح جلوی و پشتی قسمت فوقانی ران وارد شده و از گردن فمور که حدود 2.5 اینچ ( 6.4 سانتی متر) پایین نقطه تقاطع خطوط محدود کننده (که قبلا توضیح داده شد) می باشد می گذرد ( Fig. 7-12) .

 

محدودسازی

• کولیماتور را به اندازه 12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) تنظیم کنید.

 

فیلتر جبرانی

این نما به طور چشمگیری بهبود خواهد یافت در صورتی که از فیلتر جبران کننده ای که به طور خاص برای آن طراحی شده استفاده گردد(Fig. 2-9 in Chapter 2).

 

ساختمان های مورد نمایش

تصویر به دست آمده استابولوم سر گردن و تروکانتر های فمور را نمایش می دهد( (Fig. 7-37.

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• مفصل هیپ همراه با استابولوم
• گردن فمور بدون روی هم افتادگی تروکانتر بزرگ
• مقدار کوچکی از تروکانتر کوچک در سطح پشتی فمور
• مقدار کوچکی از تروکانتر بزرگ در سطوح جلویی و پشتی قسمت پروگزیمال فمور زمانیکه فمور به درستی چرخش داشته باشد.
• توبروزیتی ایسکیوم در زیر سر و گردن فمور
• سایه بافت نرم ران سمت مخالف بدون روی هم افتادگی بر مفصل هیپ یا قسمت پروگزیمال فمور
• هرگونه ابزار ارتوپدی به طور کامل
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

 

مفصل هیپ
نمای اصلاح شده AXIOLATERAL
CLEMENTS-NAKAYAMA MODIFICATION

زمانیکه بیمار شکستگی دو طرفه هیپ ارتروپلاستی دو طرفه هیپ ( جراحی پلاستیک مفصل هیپ) یا محدودیت حرکتی در ساق پای سمت آسیب دیده داشته باشد روش Danelius-Miller نمیتواند مورد استفاده قرار گیرد. Clements و Nakayama روش اصلاح شده ای با استفاده از 15 درجه زاویه دهی به اشعه مرکزی ارايه کردند (Fig. 7-38).

 

گیرنده تصویر:

12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت طولی یا کاست گرید دار 12*10 اینچ (30*25 سانتی متر) .

 

موقعیت بیمار

• بیمار در وضعیت سوپاین بر روی تخت رادیوگرافی قرار بگیرد. طوریکه سمت آسیب دیده نزدیک لبه تخت باشد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• برای این وضعیت اندام تحتانی را به سمت داخل نچرخانید. بلکه به جای آن اندام تحتانی در موقیت طبیعی و یا با اندکی چرخش به سمت خارج قرار می گیرد.
• گیرنده تصویر گرید دار را در داخل بوکی قرار دهید به طوری که حاشیه تحتانی آن در زیر بیمار باشد. گرید را طوری وضعیت دهید که خطوط آن موازی با کف اتاق قرار گیرد.
• گرید را موازی با محور گردن فور تنظیم کنید و 15 درجه قسمت بالای آن را به عقب کج کنید.
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

اشعه مرکزی

• تابش مستقیم با زاویه 15 درجه به سمت پشت و عمود بر گردن فمور و گیرنده گرید دار.

 

ساختمان های مورد نمایش

این موقعیت پا نشان دهنده یک تصویر نیمرخ مفصل هیپ می باشد زیرا اشعه مرکزی 15 درجه به سمت پشت زاویه گرفته به جای اینکه پای بیمار به سمت داخل چرخش پیدا کند. تصویر بدست آمده استابولوم قسمت پروگزیمال فمور شامل سر گردن و تروکانتر ها را در نمای نیمرخ نشان می دهد. روش اصلاحیClements-Nakayama (Fig. 7-40) را می توان با روش Danelius-Miller که قبلا توضیح داده شد مقایسه نمود(Fig. 7-41).

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• مفصل هیپ در مرکز تصویر
• مفصل هیپ و استابولوم
• سر گردن و تروکانتر های فمور
• هرگونه ابزار ارتوپدی به طور کامل
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

 

استابولوم
نمای PA AXIAL OBLIQUE
روش TEUFEL
RAO or LAO position

 

گیرنده تصویر:

10*8 اینچ (24*18 سانتی متر) یا 12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت طولی وابسته به در دسترس بودن.

 

موقعیت بیمار

• از بیمار بخواهید بر روی شکم دراز بکشد به طوریکه سمت آسیب دیده در وضعیت مایل قرار داشته باشد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• بدن بیمار را طوری تنظیم کنید تا مفصل هیپ موردنظر در مرکز خط میانی گرید قرار گیرد.
• سمت مخالف بیمار را بالا بیاورید تا سطح جلویی بدن بیمار زاویه 38 درجه با سطح تخت بسازد (Fig. 7-42).
• از بیمار بخواهید از آرنج و زانوی خم شده سمت مخالف که بالا آمده برای ثبات وضعیت خود بهره گیرد.
• گیرنده تصویر را در داخل بوکی قرار دهید و مرکز گیرنده را با مرکز اشعه منطبق کنید.
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

اشعه مرکزی

• اشعه مرکزی با 12 درجه زاویه به سمت سر به طور مستقیم از میان استابولوم می گذرد.اشعه مرکزی به نقطه ای که از سطح پایینی کوکسیس و حدود 2 اینچ (5 سانتی متر) دور تر از خط میدساجیتال بدن است در سمت مورد نظر وارد می شود.

 

ساختمان های مورد نمایش

تصویر بدست آمده fovea capitis و به خصوص دیواره فوقانی خلفی استابولوم را نشان می دهد (Fig. 7-43).

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• مفصل هیپ و استابولوم در مرکز تصویر
• سر فمور نمای نیمرخ به طوریکه ناحیه مقعر fovea capitis را نشان می دهد.
• هرگونه ابزار ارتوپدی به طور کامل
• دیواره فوقانی خلفی استابولوم
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

استابولوم
نمای AP OBLIQUE
روش JUDET
روش MODIFIED JUDET
RPO and LPO positions

 

Judet et al دو وضعیت 45 درجه مایل پشتی تعریف کرده اند که برای تشخیص شکستگی های استابولوم مفید است: وضعیت مایل داخلی ( سمت آسیب دیده بالا) و وضعیت مایل خارجی ( سمت آسیب دیده پایین). هر دو وضعیت باید تهیه شود تا استابولوم را به طور کامل همراه با ستون های ایلیو پوبیک و ایلیوایسکیال سمت آسیب دیده نشان دهد.

 

گیرنده تصویر:

12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت طولی

مایل داخلی
وضعیت مایل داخلی در بیمارانی استفاده می شود که شکستگی احتمالی در ستون ایلیوپوبیک (جلو) و حلقه خلفی استابولوم دارند.

نکته: ستون ایلیوپوبیک (جلو) از قسمت کوچکی از ایلیوم و پوبیس تشکیل می شود ; در بالا از خار قدامی ایلیوم شروع شده و در پایین به سمفیز پوبیس و سوراخ ابتراتور منتهی می شود یعنی از میان استابولوم تا ASIS .

 

موقعیت بیمار

• بیمار را در وضعیت مایل پشتی قرار دهید طوریکه مفصل هیپ مورد نظر بالا قرار گیرد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• بدن بیمار را طوری تنظیم کنید تا مفصل هیپ موردنظر در مرکز گیرنده تصویر قرار گیرد.
• سمت آسیب دیده را بالا آورید به طوریکه سطح جلویی بدن زاویه 45 درجه با تخت بسازد (Fig. 7-44, A).
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

 

اشعه مرکزی

• اشعه مرکزی عمود بر گیرنده تصویر به نقطه ای 2 اینچ (5 سانتی متر) پایین تر از ASIS سمت آسیب دیده وارد می شود.

مایل خارجی
وضعیت مایل خارجی در بیمارانی استفاده می شود که شکستگی احتمالی در ستون ایلیوایسکیال (پشت) و حلقه جلویی استابولوم دارند.

نکته: ستون ایلیوایسکیال (پشت) از قسمت عمودی ایسکیوم و بخشی از ایلیوم که در بالی ایسکیوم قرار دارد تشکیل شده و از سوراخ ابتراتور به درون استابولوم در بعد پشتی آن گسترش می یابد.

 

موقعیت بیمار

• بیمار را در وضعیت مایل پشتی قرار دهید طوریکه مفصل هیپ مورد نظر پایین قرار گیرد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• بدن بیمار را طوری تنظیم کنید تا مفصل هیپ موردنظر در مرکز گیرنده تصویر قرار گیرد.
• سمت مخالف را بالا آورید به طوریکه سطح جلویی بدن زاویه 45 درجه با تخت بسازد (Fig. 7-44, B) .
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

 

اشعه مرکزی

• اشعه مرکزی عمود بر گیرنده تصویر به سمفیز پوبیس وارد می شود.

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

محدودسازی

• کولیماتور را به اندازه 12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) تنظیم کنید.

 

ساختمان های مورد نمایش

تصویر بدست آمده حلقه استخوانی استابولوم را نشان می دهد(Fig. 7-45).

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• استابولوم در مرکز تصویر
• ستون ایلیوپوبیک و حلقه پشتی استابولوم سمت آسیب دیده در مایل داخلی
• ستون ایلیوایسکیال و حلقه جلویی استابولوم در مایل خارجی
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

نکته: Rafert and Long یک نمای اصلاح شده برای روش Judet را در بیماران ترومایی تعریف کرده اند. در این نما نیاز نیست برای وضعیت مایل خارجی بیمار برروی سمت آسیب دیده دراز بکشد(Fig. 7-46).

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

 

استخوان های جلویی لگن
نمای AP AXIAL OUTLET
روش TAYLOR

 

گیرنده تصویر:

12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت عرضی یا 17*14 اینچ (43*35 سانتی متر) به صورت عرضی تا تمام لگن را در بر بگیرد.

 

موقعیت بیمار

• بیمار در وضعیت سوپاین قرار بگیرد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• صفحه مید ساجیتال بدن بیمار را بر خط میانی گرید منطبق کرده و لگن را طوری تنظیم کنید که هیچ گونه چرخشی نداشته باشد. دقت کنید که هر دو ASIS فاصله مساوی با تخت داشته باشند (Fig. 7-47).
• اگر بیمار در وضعیت راحتی نیست زانو ها را اندکی خم کرده و از نگهدارنده در زیر آنها استفاده کنید.
• گیرنده تصویر را در بوکی قرار داده و بوکی را طوری تنظیم کنید که نقطه میانی گیرنده تصویر با اشعه مرکزی منطبق باشد.
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

اشعه مرکزی

آقایان
• اشعه مرکزی با 20 تا 35 درجه زاویه به سمت سر بر نقطه ای 2 اینچ (5 سانتی متر) پایین تر از حاشیه فوقانی سمیز پوبیس وارد می شود.
بانوان
• اشعه مرکزی با 30 تا 45 درجه زاویه به سمت سر بر نقطه ای 2 اینچ (5 سانتی متر) پایین تر از حاشیه فوقانی سمیز پوبیس وارد می شود.

 

ساختمان های مورد نمایش

تصویر بدست آمده شاخ های بالایی و پایینی را بدون کوتاه شدگی که در نما های PA و AP دیده می شد نشان می دهد زیرا اشعه مرکزی بیشتر بر شاخ ها عمود است (Figs. 7-48 , 7-49).

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• استخوان های پوبیس و ایسکیوم همراه با بزرگنمایی و استخوان های پوبیس که روی ساکروم و کوکسیس روی هم افتادگی دارد.
• سوراخ های ابتراتور به صورت قرینه
• شاخ های پوبیس و ایسکیوم نزدیک به مرکز تصویر
• مفاصل هیپ
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن
استخوان های جلویی لگن
نمای SUPEROINFERIOR AXIAL INLET
روش BRIDGEMAN

 

گیرنده تصویر

10*8 اینچ (24*18 سانتی متر) یا 12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت عرضی وابسته به در دسترس بودن; 17*14 اینچ (43*35 سانتی متر) به صورت عرضی تا تمام لگن را در بر بگیرد.

 

موقعیت بیمار

• بیمار در وضعیت سوپاین بر روی تخت رادیوگرافی قرار بگیرد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• صفحه مید ساجیتال بدن بیمار را بر خط میانی گرید منطبق کنید.
• زانو ها را اندکی خم کرده و از نگهدارنده استفاده کنید تا از فشار بر روی بیمار بکاهید.
• لگن را طوری تنظیم کنید که هیچ گونه چرخشی نداشته باشد. دقت کنید که هر دو ASIS فاصله مساوی با تخت داشته باشند .
• گیرنده تصویر را در بوکی قرار داده و مرکز بوکی را در سطح تروکانتر های بزرگ تنظیم کنید (Fig. 7-50).
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

اشعه مرکزی

• اشعه مرکزی با 40 درجه زاویه به سمت پا بر نقطه ای در وسط خط واصل بین ASIS دو طرف وارد می شود.

 

ساختمان های مورد نمایش

تصویر بدست آمده یک نمای آگزیال از حلقه لگنی یا inlet را به طور کامل نشان می دهد (Fig. 7-51).

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• روی هم افتادگی داخلی شاخ های بالایی و پایینی استخوان های پوبیس
• روی هم افتادگی خارجی 3/2 استخوان های پوبیس و ایسکیوم
• خارهای پوبیس و ایسکیوم به صورت قرینه
• مفاصل هیپ
• استخوان های جلویی لگن
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن
ایلیوم
نما های AP AND PA OBLIQUE

 

گیرنده تصویر:

12*10 اینچ (30*24 سانتی متر) به صورت طولی

 

وضعیت های LPO و RPO

 

موقعیت بیمار

• بیمار در وضعیت سوپاین قرار بگیرد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• صفحه ساجیتال را که از میان مفصل هیپ سمت آسیب دیده می گذرد بر خط میانی گرید منطبق کنید.
• سمت مخالف را تقریبا به اندازه 40 درجه بالا بیاورید تا سطح پهن بال ایلیوم سمت آسیب دیده موازی با سطح گیرنده تصویر قرار گیرد.
• با کیسه های شنی شانه هیپ و زانوی بالا آمده را حمایت کنید.
• اندام بالا آمده را طوری تنظیم کنید که در یک سطح افقی با ASIS قرار بگیرد (Fig. 7-52).
• مرکز گیرنده تصویر را در سطح ASIS منطبق کنید.
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

 

وضعیت های LAO و RAO

 

موقعیت بیمار

• بیمار در وضعیت پرون قرار بگیرد.

 

موقعیت قسمت مورد بررسی

• صفحه ساجیتال را که از میان مفصل هیپ سمت آسیب دیده می گذرد بر خط میانی گرید منطبق کنید.
• سمت مخالف را تقریبا به اندازه 40 درجه بالا بیاورید تا ایلیوم سمت آسیب دیده به طور عمود با سطح گیرنده تصویر قرار گیرد.
• از بیمار بخواهید بر روی ساعد و زانوی خم شده سمت بالا آمده تکیه کند.
• وضعیت ران بالا آمده را طوری تنظیم کنید که در یک سطح افقی با کرست ایلیاک قرار بگیرد.
• مرکز گیرنده تصویر را در سطح ASIS منطبق کنید. (Fig. 7-53)
• از شیلد گناد ها استفاده شود.
• وضعیت تنفسی: حبس تنفس.

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

اشعه مرکزی

• اشعه مرکزی عمود بر نقطه میانی گیرنده تصویر

 

ساختمان های مورد نمایش

تصویر AP مایل یک نمای بدون مانع از بال ایلیاک و بریدگی های سیاتیک و همچنین نیمرخ استابولوم را نشان می دهد(Fig. 7-54).
تصویر PA مایل ایلیوم را در حالت نیمرخ و سر فمور را در درون استابولوم نشان می دهد (Fig. 7-55).

 

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به طور واضح در تصویر دیده شوند:
• نشانه محدود سازی مناسب میدان تابش
• ایلیوم به طور کامل
• مفصل هیپ قسمت پروگزیمال فمور و مفصل ساکروایلیاک
• بافت نرم و ترابکولای استخوانی با جزییات

 

نمای AP OBLIQUE

• سطح پهن بال ایلیاک بدون چرخش

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

نمای OBLIQUE PA

• ایلیوم در حالت نیمرخ

تکنیک‌های تصویربرداری مفصل لگن

 

نویسنده و مترجم: زهرا اعلایی

دیدگاه خود را اینجا قرار دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

فیلدهای نمایش داده شده را انتخاب کنید. دیگران مخفی خواهند شد. برای تنظیم مجدد سفارش ، بکشید و رها کنید.
  • عکس
  • شناسه محصول
  • امتیاز
  • قیمت
  • در انبار
  • موجودی
  • افزودن به سبد خرید
  • توضیحات
  • محتوا
  • عرض
  • اندازه
  • تنظیمات بیشتر
  • ویژگی ها
  • ویژگی های سفارشی
  • زمینه های دلخواه
برای پنهان کردن نوار مقایسه ، بیرون را کلیک کنید
مقایسه
مقایسه ×
Let's Compare! Continue shopping