CT اسکن گوش

(IAC)internal auditory canal or temporal bone))

علل انجام سی تی اسکن:

سرگیجه ، عدم تعادل ، وزوز گوش ، کاهش شنوایی ، تروما

Technical point

به صورت کلی به دلیل استخوانی بودن ساختمان این ناحیه تزریق ماده حاجب انجام نمی شود اما برخی مواقع نیاز است —-> به منظور بررسی دقیق به خصوص در تروما ها و عدم تعادل ها ناحیه ی post . fossa هم مورد بررسی قرار می گیرد. در این هنگام تزریق ماده ی حاجب توصیه می شود.

100ml با سرعت ml/s  2-3 در سیستم های قدیمی با مقاطع 3mm (آگزیال یا کرونال)!

اما امروزه به روش های هلیکال (مولتی اسلایس -اسپیرال) با ضخامت مقطع  mm 0.5 –1 انجام می شود.

هرچقدر ضخامت مقطع در هلیکال کم تر باشد کیفیت تصویر در بازسازی بالاتر خواهد بود.

ترجیحا 120=mAs=100 ، kv

به دلیل استخوانی بودن ساختمان و مهم بودن جزئیات ، بازسازی ها ( kernel/alg ) باید به صورت fine bone باشد (استخوان ریز) زیرا جزئیات استخوان های به کار رفته در گوش برای ما مهم است.

امروزه ترجیح داده می شود که مقاطع آگزیال زده شوند و به صورت کرونال بازسازی داشته باشیم.

تنظیم سر بسیار مهم است و دو طرف باید با هم قرینه باشند. اگر base skull هم خواسته شد تکنیک به همین صورت است و fine bone زده می شود. مهم ترین دلیل برای base skull تروما می باشد. متعاقب تروما CSF از بینی ممکن است بیرون بزند و یا خونریزی از گوش داشته باشیم.

اوربیت

دلایل انجام سی تی

تروما – جسم خارجی – توده های فضاگیر داخل حفره ی اوربیت – کاهش دید – دوبینی – نابینایی ناگهانی

در صورتی که جسم خارجی مدنظر باشد (فلز) ارزش کاری سی تی به دلیل بروز متال آرتیفکت (metal artifact) پایین است. ولی اگر بیمار باید قطعا سی تی انجام دهد حتما تصویر رادیولوژی هم به همراه داشته باشد.

روش های هلیکال و مولتی اسلایس ارجح است چون با کم‌ترین اشعه بیش ترین اطلاعات حاصل می‌شود. (و این از وظایف یک کارشناس است).

اگر حفره ی اوربیت را در نمای لترال ببینیم، از زیر استخوان زایگوما تا بالای سینوس فرونتال مقاطع را باید تهیه کنیم.

بازسازی کرونال از پشت سلا تورسیکا تا قسمت قدام قرنیه زده میشود.

ضخامت مقطع را 0.5 – mm 1 میزنیم و mm 2.5 – 3 بازسازی بر اساس soft tissue انجام میشود.

سلا تورسیکا باید در بازسازی باشد چون کیاسمای اپتیک جلوی آن است.

Semisagital View: برای هریک از حفرات اوربیت انجام می شود. به موازات عصب اپتیک برش ها زده می شود و این تنها نمایی است که تمام طول عصب اپتیک دیده میشود.

در این مقطع فشار وارده به عضلات رکتوس در صورت وجود تومور را نیز نشان می دهد.

برای بررسی توده با تزریق و بدون تزریق همزمان باید مقایسه شود و هر سه بازسازی (سمی ساجيتال-کرونال -آگزیال) باید انجام شود. (اگر توده ای وجود داشته باشد خونرسانی خواهد داشت و ماده ی کنتراست را جذب خواهد کرد)

اگر فقط بدون تزریق مدنظر باشد بازسازی ها به صورت (آگزیال – کرونال -سمی ساجيتال راست و چپ) است. ( در واقع یک مقطع میزنیم و ۳ بازسازی انجام میدهیم که میشود ۴ گروه تصویر )

اگر با و بدون تزریق مدنظر است، ۲ بار مقطع میزنیم و ۶ بار بازسازی میکنیم: ۳ بار بدون تزریق و ۳ بار با تزریق پس روی هم رفته ۸ گروه تصویر خواهیم داشت.

Neck: نسج گردن

تنها برای توده ها میگیرند.

توده های لنفوما – تومورهای موجود در مری – توده های درگیر کننده ی طناب های صوتی (وکال کورد ها=vocal chords) و همچنین غدد بزاقی و پاروتید

راحت ترین کار مولتی اسلایس زدن و بعد بازسازی کردن می باشد و تکنیک هایش همان nasopharynx است.

• Kernel = soft tissue 
• با و بدون تزریق – ۵۰ ثانیه =delay time
•  سرعت تزریق ml/s 2-4

نکته: برای کسانی که رگ خوبی ندارند سرعت تزریق پایین میاید و غلظت بالا می رود.

نکته: برای گردن ۲ تا Scout تهیه میشود.

منبع : رادیولوژی ۸۹ دانشگاه علوم پزشکی تهران