وبلاگ

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

تکنیک های رادیوگرافی کف دست
تکنیک های رادیوگرافی تکنیکهای تصویربرداری

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

نمای PA

گیرنده ی تصویر : 10×8 اینچ ( 24×18 سانتی متر ) یا 12×10 اینچ ( 30×24 سانتی متر ) طولی ، هر کدام در دسترس بود.

وضعیت بیمار

  • بیمار را در انتهای تخت رادیوگرافی بنشانید.
  • ارتفاع بیمار را طوری تنظیم کنید که ساعد روی تخت قرار گیرد. ( شکل 53-4 A )

وضعیت عضو

  • ساعد بیمار را روی تخت قرار داده و دست را از سطح کف دستی بر روی گیرنده ی تصویر قرار دهید.
  • مفصل کف دستی بند انگشتی ( MCP ) را در مرکز گیرنده ی تصویر قرار دهید به طوری که محور طولی دست و ساعد به موازات محور طولی گیرنده ی تصویر قرار گیرند.
  • انگشتان را کمی از هم باز کنید. ( شکل 53-4 B )
  • از بیمار بخواهید که دست را در حالت راحتی قرار دهد تا از حرکات ناخواسته ی آن جلوگیری شود. با استفاده از نوار چسب یا اسفنج های غیر حاجب از حرکت های ناخواسته جلوگیری کنید. می توانید از یک کیسه ی شنی بر روی ساعد استفاده کنید.
  • اندام های تناسلی را با حفاظ سربی بپوشانید.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 53-4 A حفاظت مناسب بیمار در وضعیت PA دست B نمای PA دست

اشعه ی مرکزی

  • عمود بر سومین مفصل بند انگشتی کف دستی (MCP )

محدود سازی

  • 1 اینچ ( 2.5 سانتی متر ) از هر طرف دست. بعلاوه ی 1 اینچ ( 2.5 سانتی متر ) پروگزیمال نسبت به زائده ی استایلوئید استخوان اولنا

رادیوگرافی کامپیوتری

دست باید در مرکز صفحه ی تصویر یا در مرکز قسمت انتخاب شده با چهار لبه ی مشخص کولیماتور یا بدون لبه ی کولیماتور قرار گیرد. دو تصویر روی یک صفحه قابل نمایش هستند؛ با این حال از آنجا که کف دست بیش از نیمی از صفحه را می گیرد، لبه های صفحه را باید محدود کنید. زمانی که دو تصویر را روی یک صفحه تصویر می گیرید قسمت تابش نشده ی صفحه را با ورقه ی سربی بپوشانید

ساختمان های نمایش داده شده

نمای PA از استخوان های مچ، کف دست، انگشتان ( به جز انگشت شست ) ، مفاصل بین استخوان دست، قسمت دیستال رادیوس و اولنا در تصویر 54-4 قابل مشاهده است. این تصویر هم چنین یک نمای PA اوبلیک از انگشت شست نشان می دهد.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل54-4 A تصویر PA از دست. B تصویر PA از دست نشان دهنده ی شکستگی بسته به همراه جا بجایی عرضی در بند پروگزیمال انگشت سوم به همراه جابجایی در مفصل بند انگشتی کف دستی ( MCP ) می باشد. به هرحال دست علی رغم ضربه در وضعیت صحیح قرار داده شده است. که اطلاعات صحیحی را درباره ی جابجایی استخوان به پزشک می دهد .

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند:

  • نشانه ی محدودسازی مناسب میدان تابش
  • آناتومی دست از سر انگشت تا دیستال رادیوس و اولنا
  • فاصله اندک انگشتان از هم بدون آنکه بافت نرم روی آنها قرار گرفته باشد.
  • دست بدون چرخش
    • تقعر مساوی استخوان های کف دست و تنه ی بند انگشتان در دو طرف
    • مقدار مساوی از بافت نرم در دوطرف بند انگشتان
    • ناخن ها ، در صورت مشاهده ، در انتهای هر بند انگشت
    • فاصله ی مساوی بین سر های استخوان های کف دست
  • مفاصل بند انگشتان ( IP ) و استخوان های کف دستی و بند انگشتان ( MCP ) به صورت باز، که نشان دهنده ی قرار گرفتن صحیح دست بر روی گیرنده ی تصویر می باشد.
  • بافت نرم و بافت همبند نگهدارنده ی عضو ( ترابکولای استخوانی )

توجـه : وقتی که مفاصل MCPمورد بررسی قرار می گیرند و بیمار نمی تواند دست را بقدری بکشد تا سطح کف دستی در تماس با گیرنده ی تصویر قرار گیرد، می توان نمای AP را جایگزین کرد. این نما همچنین برای استخوان های کف دستی زمانیکه دست به خاطر آسیب دیدگی ، شرایط پاتولوژیکی یا وجود گچ نمی تواند کشیده شود مورد استفاده قرار می گیرد.

تکنیک های خاص : کلمنت و ناکایاما یک تکنیک خاص برای تصویربرداری روماتیسم مفصلی پیشنهاد داده اند. لوئیس تغییر وضعیت برای قرار گیری انگشتان دوم تا پنجم به صورت موازی با گیرنده ی تصویر برای رسیدن به وضعیت PA حقیقی را پیشنهاد داده است.

دست

نمای PA OBLIQUE

چرخش دست به طرف خارج

گیرنده ی تصویر : 10×8 اینچ ( 24×18 سانتی متر ) یا 12×10 اینچ ( 30×24 سانتی متر ) طولی ، هر کدام در دسترس بود.

وضعیت بیمار

  • بیمار را در انتهای تخت رادیوگرافی بنشانید.
  • ارتفاع بیمار را طوری تنظیم کنید که ساعد روی تخت قرار گیرد.

وضعیت عضو

  • ساعد بیمار را روی تخت قرار داده طوریکه دست از سطح کف دستی بر روی گیرنده ی تصویر قرار گیرد.
  • دست را به طرف خارج چرخانده به طوری که مفاصل کف دستی بند انگشتی (MCP) با سطح گیرنده ی تصویر زاویه ی 45 درجه بسازند.
  • از یک تکیه گاه 45 درجه در زیر انگشتان استفاده نمایید تا انگشتان را به صورت جدا از هم نگه دارد و مفاصل بین انگشتی ( IP ) مشاهده گردند. ( شکل 55-4 و 56-4 )
  • جهت داشتن نمای PA OBLIQUE از استخوان های کف دست دست را طوری به طرف خارج بچرخانید تا نوک انگشتان ، گیرنده ی تصویر را لمس کنند. ( شکل 57-4 )
  • اگر تماس تمامی نوک انگشتان با گیرنده ی تصویر امکان پذیر نباشد، انگشت اشاره و شست را بلند کرده ئ بر روی تکیه گاه غیر حاجبی قرار دهید. ( شکل 56-4 ). بلند کردن انگشتان سبب باز شدن فضای مفاصل شده و مقدار کوتاه شدگی بند های انگشت را کاهش می دهد.
  • مرکز مفاصل را در مرکز گیرنده طوری قرار دهید که خط وسط موازی با محور طولی دست و ساعد باشد.
  • اندام های تناسلی را با حفاظ سربی بپوشانید.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 55-4 نمای PA OBLIQUE دست جهت نمایش فضاهای مفصلی

 

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 56-4 نمای PA OBLIQUE دست جهت نمایش فضاهای مفصلی

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 57-4 نمای PA OBLIQUE دست جهت نمایش استخوان های کف دست

اشعه ی مرکزی

  • عمود بر سومین مفصل بند انگشتی کف دستی (MCP )

محدودسازی

  • 1 اینچ ( 2.5 سانتی متر ) از هر طرف دست. بعلاوه ی 1 اینچ ( 2.5 سانتی متر ) پروگزیمال نسبت به زائده ی استایلوئید استخوان اولنا

ساختمان های نمایش داده شده

تصویر حاصل نشان دهنده ی نمای PA OBLIQUE استخوان ها و بافت نرم دست می باشد. (شکل 58-4 ) این نمای اضافی جهت بررسی شکستگی ها و شرایط پاتولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرد.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل58-4 A تصویر PA OBLIQUE از دست با قرار گرفتن انگشتان بر روی اسفنج غیرحاجب جهت نمایش فضای مفاصل. B تصویر PA OBLIQUE از دست بدون تکیه گاه نشان دهنده ی شکستگی ( فلش پایین ) ، توجه داشته باشید که فضاهای مفصلی بندانگشتی (IP) ( سر فلش) کاملا باز نبوده و استخوان ها تا حدی کوتاه مشاهده می گردند.

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند:

  • نشانه ی محدودسازی مناسب میدان تابش
  • آناتومی دست از سر انگشت تا دیستال رادیوس و اولنا
  • فاصله اندک انگشتان از هم بدون آنکه بافت نرم روی آنها قرار گرفته باشد.
  • چرخش 45 درجه نسبت به آناتومی دست
    • تنه ی استخوان های کف دستی سوم ، چهارم و پنجم با کمترین میزان روی هم افتادگی
    • قرار گرفتن خیلی کم قاعده و سر استخوان های کف دست بر روی هم
    • جدا بودن دومین و سومین استخوان کف دست
  • مفاصل بند انگشتان ( IP ) و استخوان های کف دستی و بند انگشتان ( MCP ) به صورت باز
  • بافت نرم و بافت همبند نگهدارنده ی عضو ( ترابکولای استخوانی )

توجـه : Lane نمای مایل برعکس ( AP OBLIQUE ) را جهت نمایش بهتر شکستگی و تغییر شکل استخوان های کف دست پیشنهاد داده است. این نما با چرخش دست به اندازه ی 45 درجه به طرف داخل از حالت کف دستی انجام می پذیرد.

Kallen جهت نمایش شکستگی های سر استخوان های کف دست نمای مایل تماسی را پیشنهاد می کند. در این نما مفاصل بند انگشتی کف دستی ( MCP ) از حالت PA به اندازه ی 75 تا 80 درجه در حالی که نوک انگشتان در تماس با گیرنده ی تصویر هستند می چرخد. دست به اندازه ی 40 تا 45 درجه به طرف سطح اولنا چرخش پیدا می کند. سپس دست 40 تا 45 درجه به طرف جلو چرخیده تا مفصل مورد نظر در پشت بند انگشت پروگزیمال خودش قرار گیرد. اشعه ی مرکزی عمود و به صورت تماسی به مفصل MCP مورد نظر تابیده می شود. میزان چرخش های متفاوتی برای نشان دادن سر دومین استخوان کف دست بدون روی هم افتادگی توضیح داده شده است.

دست

نمای LATERAL ( نیمرخ )

چرخش دست از داخل به خارج یا از خارج به داخل و نمای نیمرخ بادبزنی

گیرنده ی تصویر : 10×8 اینچ ( 24×18 سانتی متر ) یا 12×10 اینچ ( 30×24 سانتی متر ) طولی ، هر کدام در دسترس بود.

وضعیت بیمار

  • بیمار را در انتهای تخت رادیوگرافی بنشانید و ساعد را در تماس با تخت قرار دهید. دست در حالت نیمرخ طوری قرار گرفته باشد که استخوان اولنا در تماس با تخت باشد. ( شکل 59-4 )
  • یا برعکس ، سمت رادیوس را روی گیرنده ی تصویر قرار دهید.( شکل 60-4 ) البته این وضعیت قرار گیری برای بیمار مشکل تر از حالت قبلی است.
  • اگر آرنج بالاتر از تخت قرار گرفته آن را با کیسه ی شنی ثابت کنید.

وضعیت عضو

  • انگشتان دست را بکشید و اولین انگشت را با کف دست در زاویه ی 90 درجه قرار دهید.
  • سطح کف دستی را عمود بر گیرنده ی تصویر قرار دهید.
  • مفاصل کف دستی بند انگشتی ( MCP ) را در مرکز گیرنده ی تصویر قرار داده خط وسط را به صورت موازی با محور طولی دست و ساعد قرار دهید. اگر دست بر سطح استخوان اولنا قرار گرفته است ، ممکن است ثابت کردن انگشت شست ضروری باشد.
  • این نما و نمای برعکس آن باعث روی هم افتادن انگشتان می گردد. تعدیل در وضعیت نیمرخ که به نام نمای نیمرخ بادبزنی نامیده می شود، روی هم قرار گرفتگی را به جز در بند های پروگزیمال حذف می نماید. جهت قرار دادن دست در نمای نیمرخ بادبزنی از تکیه گاه در زیر بندهای انگشت استفاده کنید. انگشت شست را دور نموده و آن را بر روی اسفنج غیر حاجب قرار دهید. ( شکل 61-4 )
  • اندام های تناسلی را با حفاظ سربی بپوشانید.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 59-4 نمای نیمرخ دست با قرار گیری اولنا بر روی گیرنده ی تصویر : چرخش دست از خارج به داخل

 

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 60-4 نمای نیمرخ دست با قرار گیری رادیوس بر روی گیرنده ی تصویر : چرخش دست از داخل به خارج

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 61-4 نمای نیمرخ بادبزنی

اشعه ی مرکزی

  • عمود بر سر مفصل دومین استخوان بند انگشتی کف دستی (MCP )

محدودسازی

  • 1 اینچ ( 2.5 سانتی متر ) از هر طرف سایه ی دست و شست. بعلاوه ی 1 اینچ ( 2.5 سانتی متر ) پروگزیمال نسبت به زائده ی استایلوئید استخوان اولنا

ساختمان های نمایش داده شده

این تصویر که نمایش دهنده ی نمای نیمرخ از دست به حالت کشیده می باشد ( شکل 62-4 ) ، نمای متداول جهت مشخص نمودن محل جسم خارجی ، شکستگی و جابجایی استخوان های کف دست می باشد. تکنیک تابش بستگی به جسم خارجی دارد.

نمای نیمرخ بادبزنی سبب روی هم افتادن استخوان های کف دست شده ولی تقریبا تمامی بندهای انگشتان را نشان می دهد.قسمت انتهایی بندهای پروگزیمال در این نما نیز بر روی هم قرار می گیرند.(شکل 63-4 )

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل62-4 تصویر نیمرخ دست

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل63-4 تصویر نیمرخ بادبزنی

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند:

  • نشانه ی محدودسازی مناسب میدان تابش
  • آناتومی دست از سر انگشت تا دیستال رادیوس و اولنا
  • انگشتان به صورت کشیده
  • دست در وضعیت نیمرخ واقعی
    • بند های انگشتان به صورت روی هم قرار گرفته ( در حالت نیمرخ بادبزنی به صورت جدا از هم )
    • استخوان های کف دست به صورت روی هم افتاده
    • قرار گرفتن قسمت دیستال رادیوس و اولنا بر روی هم
  • انگشت شست بدون حرکت و بدون روی هم افتادگی
  • بافت نرم و بافت همبند نگهدارنده ی عضو ( ترابکولای استخوانی )

توجـه : جهت نمایش بهتر شکستگی پنجمین استخوان کف دست ، لوئیس پیشنهاد نمود که دست از حالت نیمرخ واقعی به اندازه ی 5 درجه به طرف پشت بچرخد. این حالت از روی هم افتادن دومین تا چهارمین استخوان کف دست جلوگیری می کند. انگشت شست تا حد ممکن کشیده و دست با خم شدن در حالت راحتی قرار می گیرد. اشعه مرکزی چرخیده به طور موازی با انگشت شست کشیده شده به وسط تنه پنجمین استخوان کف دست می تابد.

دست

نمای LATERAL ( نیمرخ )

نیمرخ خارج به داخل با خم شدن انگشتان به طرف کف دست

این نما وقتی که صدمه وارد شده به دست از کشیدگی انگشتان جلوگیری می کند، استفاده می شود.

گیرنده ی تصویر : 10×8 اینچ ( 24×18 سانتی متر ) یا 12×10 اینچ ( 30×24 سانتی متر ) طولی ، هر کدام در دسترس بود.

وضعیت بیمار

  • بیمار را در انتهای تخت رادیوگرافی بنشانید
  • از بیمار بخواهید ساعد را بر روی تخت قرار داده و دست را به صورتی که اولنا بر روی تخت باشد روی گیرنده ی تصویر قرار دهید.

 

وضعیت عضو

  • مفصل بند انگشتی کف دستی ( MCP ) را در مرکز گیرنده ی تصویر قرار داده تا وقتی که خط وسط گیرنده به موازات محور طولی دست و ساعد قرار گیرد.
  • در حالی که دست به صورت راحت با قوس طبیعی انگشتان به طرف کف دست قرار دارد بند های انگشتان را کاملا بر روی هم قرار دهید. ( شکل 64-4 )
  • از بیمار بخواهید انگشت شست را به موازات گیرنده ی تصویر قرار دهد و اگر لازم باشد آن را با نوار چسب یا اسفنج ثابت نگه دارید.
  • اندام های تناسلی را با حفاظ سربی بپوشانید.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 64-4 نمای نیمرخ دست با خم شدن انگشتان به طرف داخل

اشعه ی مرکزی

  • عمود بر مفصل بند انگشتی کف دستی (MCP ) ، محل ورود اشعه مفصل MCP انگشت دوم

ساختمان های نمایش داده شده

این تصویر نمای نیمرخ از ساختمان های استخوانی و بافت نرم دست در حالت طبیعی چرخش انگشتان به طرف کف دست می باشد. ( شکل 65-4 ) این نما همچنین شکستگی های استخوان های کف دست با جابجایی به طرف جلو یا پشت را نشان می دهد.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل65-4 تصویر نیمرخ دست با خم شدن انگشتان به طرف داخل

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند:

  • نشانه ی محدودسازی مناسب میدان تابش
  • آناتومی دست از سر انگشت تا دیستال رادیوس و اولنا
  • بندهای انگشتان به صورت خم شده
  • استخوان های کف دست و بندهای انگشتان به صورت روی هم قرار گرفته
  • روی هم قرار گرفتن دیستال رادیوس و اولنا
  • انگشت شست بدون حرکت و بدون روی هم افتادگی
  • بافت نرم و بافت همبند نگهدارنده ی عضو ( ترابکولای استخوانی )

دست

نمای AP OBLIQUE

روش نورگارد ( NORGARD Method )

چرخش به طرف داخل

روش نورگارد گاهی اوقات وضعیت گرفتن توپ ( ball-catcher ) هم نامیده می شود که به تشخیص زودرس روماتیسم مفصلی در قسمت دورسو رادیال قاعده ی دومین تا پنجمین انگشت حتی قبل از روش های آزمایشگاهی کمک می کند. نورگارد بیان می کند که برای داشتن قدرت تفکیک بالا بهتر است صفحات تقویت کننده با دانه های ریز به کار برده شود. برای کنتراست بهتر، کیلولتاژپایین ( 60 تا 65 کیلوولت ) توصیه می گردد.

در مقاله ی 1991 ، Stapczynski ، این نما رابرای نشان دادن شکستگی های قاعده ی پنجمین استخوان کف دستی پیشنهاد داده است.

گیرنده ی تصویر : 12×10 اینچ ( 30×24 سانتی متر ) عرضی

وضعیت بیمار

  • بیمار را در انتهای تخت رادیوگرافی بنشانید. نورگارد تصویربرداری از هر دو دست را در وضعیت نیمه سوپاین جهت مقایسه توصیه نموده است.

 

وضعیت عضو

  • ازبیمار بخواهید کف هر دو دست را در مقابل هم قرار دهد.مفاصل کف دستی بند انگشتی( MCP ) سمت داخل هر دو دست را در مرکز گیرنده ی تصویر قرار دهید. هر دو دست باید در وضعیت نیمرخ باشند.
  • دو عدد اسفنج غیرحاجب را با زاویه ی 45 درجه در سطح پشتی هر دو دست قرار دهید.
  • دست های بیمار را در وضعیت نیمه سوپاین تا جایی که سطح پشتی دست ها روی اسفنج هایی که زاویه 45 درجه دارند قرار گیرد بچرخانید. ( شکل 66-4 )
  • انگشتان دست را بکشید و انگشت شست را مقداری دور کنید تا تصویر آن ها بر روی مفصل MCP دوم قرار نگیرد.
  • در اغلب مواقع روش اصلی وضعیت دادن دست ها تعدیل می گردد. دست های بیمار مشابه وضعیت شرح داده شده در قبل است به جز این که انگشتان به حالت کشیده قرار نمی گیرند و به جای آن انگشتان به شکل فنجان قرار گرفته مثل اینکه می خواهند توپی را در دست بگیرند. ( شکل 67-4 ) از هر دو نما اطلاعات تشخیصی مشابهی حاصل می شود.
  • اندام های تناسلی را با حفاظ سربی بپوشانید.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل 66-4 نمای AP OBLIQUE دست ها. وضعیت شبه جلویی ( semisupinated ) شکل 67-4 وضعیت گرفتن توپ

اشعه ی مرکزی

  • عمود به نقطه ی میانی هر دو دست در سطح مفاصل بندانگشتی کف دستی (MCP ) برای هر دو وضعیت قرار گیری بیمار

ساختمان های نمایش داده شده

تصویر حاصل نشان دهنده ی نمای AP OBLIQUE با زاویه ی 45 درجه از هر دو دست است. ( شکل 68-4 ) تغییرات مشخص رادیولوژیک در مراحل اولیه روماتیسم به صورت قرینه و به مقدار کم در لبه ی استخوان درگیر به طرف کپسول مفصلی در انتهای پروگزیمال اولین بند از چهارمین انگشت دیده می شود. به علاوه کاهش در مواد معدنی ساختمان استخوان همیشه در زیر منطقه ی درگیر مشهود می باشد.

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

شکل68-4 A نمای AP OBLIQUE دست ها ، وضعیت گرفتن توپ. نشان دهنده ی مناطق درگیر در سطح پشتی قاعده ی بند پروگزیمال( فلش ) B وضعیت گرفتن توپ

معیار ارزیابی

موارد زیر باید به وضوح مشاهده شوند:

  • نشانه ی محدودسازی مناسب میدان تابش
  • هر دو دست از ناحیه مچ تا نوک انگشتان
  • استخوان های کف دست ها و قاعده ی بندهای پروگزیمال انگشتان بدون روی هم افتادگی
  • روی هم قرار گرفتن دیستال رادیوس و اولنا
  • بافت نرم و بافت همبند نگهدارنده ی عضو ( ترابکولای استخوانی )

 تکنیک های رادیوگرافی کف دست

این نوشته از روی اطلس مریل ویرایش ۱۳ توسط جمعی از دانشجویان علوم پزشکی به زبان فارسی بطور اختصاصی برای وبسایت پرتو رسانه ترجمه شده است. دسترسی برای عموم رایگان است. استفاده از مطالب با ذکر منبع و آدرس اینترنتی PartoResane.ir بلامانع است. هرگونه استفاده تجاری از این ترجمه ها منع می شود.

مترجم: شادی عابد، علوم پزشکی کاشان

 

 

تکنیک های رادیوگرافی کف دست

دیدگاه خود را اینجا قرار دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

زمینه‌های نمایش داده شده را انتخاب نمایید. بقیه مخفی خواهند شد. برای تنظیم مجدد ترتیب، بکشید و رها کنید.
  • تصویر
  • شناسۀ محصول
  • امتیاز
  • قيمت
  • موجودی
  • دسترسی
  • افزودن به سبد خرید
  • توضیح
  • محتوا
  • وزن
  • اندازه
  • اطلاعات اضافی
  • نویسنده
  • قسمت
  • زبان
برای مخفی‌کردن نوار مقایسه، بیرون را کلیک نمایید
مقایسه